In ’t nieuw.

Er is vandaag weer een broek toegekomen die ik besteld had. Het is een grijze jeans. Gelukkig past deze wel, wat van de vorige niet kon gezegd worden. De eerste die paste is een groene fluwelen broek. Ik heb nu 2 nieuwe broeken die me goed zitten en waarmee ik een hele dag aan mijn bureau kan zitten zonder het gevoel te hebben dat ik mijn ingewanden heb ingesnoerd.

Ik ben bezig aan 4 pull’s tegelijk. Waarom ? Omdat de wol op was en ze opnieuw moet binnen komen. Ik bel naar de winkel en als ze zeggen dat er weer mee is met de camion ga ik vlug kijken om te merken dat het een ander kleur is. Ik neem dan mee wat er ligt en begin aan een nieuwe pull. Zo lig er een effen blauwe, een gespikkelde blauw/paarse en een gespikkelde zwart/grijs/witte te wachten op voltooiing. Voor de gespikkelde groene heb ik nu wol genoeg en kan die afwerken.

Hopelijk kan ik die maandag aandoen met mijn nieuwe groene broek. Ik zal me doodzweten op het werk, want de verwarming staat daar heel hard aan, dus zal ik maar iets anders meedoen die ik kan aantrekken. Kwestie van niet te beginnen stinken en de collega’s op stang te jagen.

Met mijn 2 paar nieuwe botjes ben ik gezet voor de winter. Lang geleden dat ik nog zoveel nieuwe dingen ineens had om aan te doen. Met mijn nieuwe kapsel sta ik volledig in het nieuw.

Regenboog

Deze heb ik deze week getrokken met mijn gsm, vanuit het raam waar ik werk.

 Je ziet de druppels op het raam van de zware regenbui die zojuist over gekomen was. Die regenboog erna was heel duidelijk en eigenlijk dubbel, maar ik heb het niet zo getrokken. Voor mij altijd een zicht waar ik vrolijk van word. We mochten de pot goud niet gaan zoeken …

 

De computers deden weer raar de laatste dagen : eerst konden we onze overuren niet raadplegen. Dan de vele zandlopers die je werk tegen houden. Het vaak moeten her-inloggen omdat het volledig vast zat of omdat ‘message rejected’ erop kwam. Dat is te verklaren dat het bijna het einde van de maand is en iedereen dan nog (vlug) veel wil inputten.

Het best was dat onze weddefiche volledig verkeerd was : alles stond er dubbel op. Zo zouden we dubbel loon gestort krijgen ! De directeur zei me niet te klagen en aan niemand te zeggen : misschien dat ze het niet zouden merken ? Omdat iedereen ging kijken hoe het met zijn fiche gesteld was, kon er dan niemand meer aan. In de loop van de namiddag was het icoontje helemaal verdwenen. Gelukkig was alles weer in orde deze morgen. Ik zei nog tegen mijn chef : ik kom een halve dag werken en verlies op slag de helft van mijn wedde ! 😀

Moe van werken !

Moet kunnen want als het goed gaat, gaat het goed, hé.

Ik heb gisteren en vandaag heel veel dossiers afgewerkt. Dat het niet van de moeilijkste waren, spreekt voor zich. Maar wetende dat we eigenlijk geen gemakkelijke meer hebben, ben ik toch trots op mijn prestatie.

Gisteren hebben we allemaal samen 381 dossiers buiten gekregen waarvan er 80 van mij waren. Vandaag ben ik gestopt na 75 gevallen. Hopelijk gaat het morgen ook nog zo vlot. Dan zitten we, met die soorten, zeker op schema voor het verlof.

Buiten was het echt herfstweer : zon, wind, regen, smeltende sneeuw, hagel, … en een mooie regenboog. Binnen was het lekker warm en leuk. As it should be … nog steeds.

Korte coupe.

Ik zie er mooier, jonger, stouter, chiquer, ‘meer gepast aan mijn leeftijd’, vrouwelijker, … uit volgens mijn collega’s. De meesten vonden het ‘tijd’ en velen ‘hadden het nooit gedacht’. Positieve reacties alom ! Moeten ze het lelijk gevonden hebben zoals het voordien was !

Had ik dik, krullend haar gehad, dan sneed ik het nooit af ! Maar voor mijn engelenhaar was de maximale lengte al lang overschreven. Het trok op niets (meer). Het overal vinden van die lange, nutteloze haren is nu ook verleden tijd. Ik vraag me af hoeveel ik er mee gebreid heb in die laatste weken.

Het is geleden van in mijn kindertijd dat het nog zo kort is geweest. Mijn moeder zou het graag zien, zo kort. ‘Eindelijk’, zou ze zeggen. Ze zaagt er trouwens al vele jaren over. Misschien daarom dat ik zo lang gewacht heb ?

Dat mijn schat me nog steeds niet volledig heeft vergeven vind ik spijtig, maar er is nu niets meer aan te doen, hé. Het zal wel terug groeien en dan laat ik het wat langer. Niet meer zo lang als het was, maar toch ietske langer. Om hem plezier te doen.

Toen ik thuis kwam en zei dat een collega ook haar haren had laten knippen in een opgesneden coupe maar met nog lange stressen in haar nek, kon hij helemaal niet meer lachen. Zo had ik het ook moeten laten doen, volgens hem. De volgende keer … Ik beloof het !

Het is af !

Neen, niet met mijn schat, gelukkig, maar wel mijn haar. En nog geen klein beetje.

 

Het was zo lang …

 

 

 

Nu is het zo kort …

 

 

Ik wilde die lange stressen weg van mijn rug en ik heb mijn gedacht gekregen.

 

 

 

Mijn schat kon er niet mee lachen, maar heeft er zich toch mee verzoend. Hij hoopt dat het vlug zal terug groeien. Voor mij is het wennen maar ik zie het wel graag.

Bezoek-drukke dag.

Gisteren hebben we op het werk bezoek gehad van mensen van het ABVV. Ze kwamen eens kijken hoe wij het deden. Het was leuk om de gezichten te zien van de mensen die we zo vaak aan de telefoon hebben. Het is toch vreemd dat iedereen een eigen beeld vormt van iemand die we nog nooit gezien hebben. Wij hebben het er achteraf over gehad en zo dacht een collega die iemand kaal en mager zou zijn, terwijl een andere dacht dat hij blond en lang was, terwijl hij eigenlijk zwartharig en mollig is. We vroegen ons af wat zij van ons dachten voor ze ons gezien hadden. Jammer genoeg was er geen tijd voor dit soort frivoliteiten. Ze vonden het zeer leerrijk, hebben ze me vandaag gezegd. Wij zouden ook eens graag zien hoe zij het doen, maar om de tijd daarvoor te vinden …

Morgen wordt een drukke dag : eerst met mijn auto naar de garage : die moet klaar gezet worden voor de winter. Dan met zus naar de PizzaHut. Het is alweer veel te lang geleden. Hopelijk is de camion van Zeeman dan al geweest en is er van die wol mee die ik wil zodat ik er kan om gaan. Om 16 uur moet ik bij de kapster zijn : mijn haar mag een groot stuk ingekort worden. Het werkt op mijn zenuwen en het is kapot. Het dik-knippen zal ze niet kunnen zeker ?

As it should be.

Eindelijk heb ik vandaag weer eens een werkdag gehad zoals het altijd zou moeten zijn : meer dan aangenaam.

Het begon deze morgen toen ik een agenda had weg te geven die ik niet kon gebruiken. Een collega was er zeer tevreden mee. Toen ze hoorde dat het gratis was, was ze in de wolken.

Mijn zus had de foto mee die we aan hen getoond hadden zodat ze een idee konden vormen over de nieuwe plafonds. Ik heb die foto aan enkele collega’s getoond. Ze vonden het mooi en opeens was iedereen geïnteresseerd in het hoe en de prijs, om het eventueel ook te laten doen.

Tijdens de rookpauze hebben we het over breien gehad en wilden ze ook mijn creaties zien, dus zal ik morgen één aandoen. Ze geloven niet dat ik niet goed sta met fuchia.

De vragen werden vlot beantwoord en informatie werd spontaan gegeven. Zoals échte collega’s doen voor elkaar : waarom laten opzoeken als je weet hoe het moet.

De gespreksonderwerpen waren (ook voor mij) leuk. We hebben veel gewerkt maar ook gelachen, allen samen. Ik was met plezier op het werk. Mens, wat was dat lang geleden. Zo wil ik altijd wel gaan werken en zou ik niet zoveel thuis willen zijn.

Morgen weer zo ? Please ?

Resultaat.

Ziehier het resultaat van mijn noeste arbeid tijdens mijn congé :

 

Dit is het eerste dat ik gebreid heb. Het roze is meer fuchia : ik kreeg de kleur niet goed getrokken. Het was een poging en ik heb ondervonden dat het iets te wijd is. Maar ik kan er in groeien, hé. 😉

 

 

 

 

Dit is het tweede, met de rest van de wol. Ik had weer gekocht voor een heel leger … Het kleur komt hier beter tot zijn recht. Ik heb de maten iets aangepast en deze zit me perfect. Alleen jammer van de kleur … Waarom koop ik wol in een kleur dat ik niet graag aandoe ?

De volgende is blauw met een rest van het zwart. Het is nog niet af …

Op het werk ging het goed : ik ben van telefoon ! Mijn chef heeft het onthouden, dat ik dat graag doe wanneer ik uit verlof kom. Dit is het resultaat van een goed gesprek. 😀

Ik zal maar vergeten dat niemand gevraagd heeft hoe ik het gesteld heb en hoe de nieuwe plafonds zijn meegevallen …

Op oudejaarsdag moet ik niet gaan werken ! Hoera ! Ik moet nu gaan op Kerstavond. Dit is het resultaat na een vraag. Maar liever zo, al zal ik toch niet lang blijven. We moeten ook niet want we krijgen 2 uur en dat betekent dat ik, in theorie, al om 14 uur weg kan.

Bijna gedaan.

Dit is de laatste dag van een PRACHTIG verlof !

We hebben veel series en films gezien : de digicorder was bijna vol en nu is er alweer 40 % vrij. We zijn enkele keren uit geweest en hebben ons fantastisch geamuseerd. We zijn niet echt ziek geweest. De poezen zijn ook gezond en binnen, dus veilig. De plafonds zijn (nog steeds) prachtig en zeer geslaagd. Ik heb 2 lange pull’s gebreid en ben bezig aan een derde. Ik heb een nieuwe gsm, broek, topje, vest.

Ik weet dat het bij mijn schat begint te kriebelen om terug te gaan werken, bij mij iets minder, maar het is steengoed geweest ! Een mens (als ik) kan geen beter congé wensen.

Morgen terug naar de niet-vriendelijke omgeving met hoofdpijn en stress, maar vandaag kan het me nog niet schelen. Ik zit hier het stom spelletje ‘Bubble Spinner’ te spelen terwijl dat de opname van ‘Children in Need’ van vrijdag opgenomen op BBC1 speelt. Ondanks de slechte tijden zijn ze er toch in geslaagd om hun record te breken ! Goed voor hen ! Alle medewerkers mogen weer trots zijn want het was een fantastische show.

Straks nog lekker eten, nog wat tv kijken en breien. Daarna hopelijk lekker slapen met mijn liefste en de poezen dicht bij me.

Ik ben gelukkig en morgen is morgen. Dat zien we dan wel maar ik ben er klaar voor want die voorbije bijna 2 weken kunnen ze me niet meer afnemen !

Prachtige dag !

Gisteren waren we gevraagd bij zus en schoonbroer als bedanking voor de trouwalbum die mijn schat gemaakt had.

Rond 13 uur waren we bij hen, net op tijd. We hebben eerst 2 flessen Champie soldaat gemaakt. We weten nooit van ophouden, hé. De gourmet was zeer lekker en verzorgd. De rode wijn liet zich ook drinken, zei mijn liefste.

Dan vlug naar de parking van de Cohiba waar ze hun auto lieten staan en allen samen in mijn auto naar Kinepolis. Quantum of Solace is een prachtige, action-packed, typische 007-film. We hebben ervan genoten !

Terug in de Cohiba hebben we nog gebabbeld, gelachen, gedanst en gedronken tot rond 1 uur ! We hadden het gevoel dat we weer snotneuzen waren en 100 man sterk. Dat we de hele wereld aankonden en dat niets ons kon raken. We hebben ons steengoed geamuseerd : het gezelschap was schitterend en de muziek groovy.

Mijn schoonbroer heeft woord gehouden en we hebben geen geld moeten boven halen. Heel chique van hem !

Gelukkig moet ik pas deze namiddag mijn auto binnen doen voor winteronderhoud. Zo heb ik nog wat tijd om met mijn nieuwe gsm te spelen, die mijn schat gisteren mee gebracht heeft, en mijn ringtones te zoeken en te downloaden …