Ik ben dus deze week ‘van telefoon’ geweest en ik weet niet wat het is of hoe het komt, maar ik heb toch veel vreemde vragen gehad :
Mensen die zelfstandig geweest zijn, na jaren van voltijdse arbeid, en enkele weken geleden hun zaak hebben stopgezet, stellen zich opeens de vraag of ze zouden kunnen ‘doppen’ ?
Ja, dus !
Een uitbetalingsqinstelling, die verantwoordelijk is voor het correct samenstellen en tijdig indienen van het dossier, vraagt mij welke documenten er zouden moeten ingediend worden voor een routine-aanvraag !
Nieuwe medewerkers die te weinig opleiding gekregen hebben ?
Vaders die gehoord hebben over ‘jeugdvakantie’ en vragen wanneer hun kind, die pas eind deze maand afstudeerd, daar recht kan op hebben.
Pas volgend jaar, mits tewerkstelling.
Moeders die bellen om te vragen waar de stempelkontrole is want haar dochter kan het niet vinden.
Dat is al meer dan jaar afgeschaft !
Of een alleenstaande vrouw met 2 kinderen een werk moet aanvaarden en dus haar kinderen moet uitbesteden ? Of dat wel normaal is ?
Ze mag weigeren maar dan zal ze haar uitkering verliezen.
Op een website gezien dat je 1526 dagen gelijkgestelde dagen bij je pensioen mag tellen voor je beroepsverleden. Of dat waar is en waar je die gelijkgestelde dagen kan vinden ?
Bel naar de pensioendienst. Dit heeft niets te maken met werkloosheid !
Dus neem de telefoon en bel naar het WerkloosheidsBureau van Brugge. Het geeft niet dat je niet in ons ambtsgebied woont. Ook niet dat de RVA een website heeft waar je (bijna) alles kan op vinden, in tamelijke mensentaal. Dat veel van mijn collega’s een voltijdse job hebben én kinderen groot gebracht hebben, doet hier ook niet terzake. Alle vragen over pensioen, vakantiegeld en -dagen, … bel naar WB Brugge ! Wij kunnen je niet helpen maar je hebt toch gebeld hé.
Dat ouders bellen voor hun kinderen stoort mij want hoe kunnen die kinderen dan zelfstandig worden, -werk zoeken, -leven ?
Ik heb op alle vragen beleefd en geduldig geantwoord, ook al had ik soms zin om hun nek om te wringen 😉