Tot volgend jaar !

Dat is wat ik zei toen ik woensdag het werk verliet.

Yep, ik ben er alweer vanaf voor dit jaar.

Hoe ik me zal bezig houden ? Met mijn poezenbeestjes spelen, spelletjes spelen op mijn laptop, lang uitslapen en laat gaan slapen, onze dvd collectie bezien, bezoek ontvangen, op bezoek gaan, boeken lezen, breien, naar het Stadstheater gaan, muziekoptredens mee maken,  … Ja, ik zie het al : ik zal weer tijd te kort hebben. 😉

Ik ben blij dat Kira weer helemaal wordt zoals ze was toen Neelix nog in huis was : ze komt weer bij me in de zetel liggen, zelfs heel soms (eventjes) op mijn schoot. Ze laat Nory grotendeels met rust maar die kleine niet haar, wat ik goed vind. De aanhouder wint en wie weet spelen ze ooit samen.

Nory groeit als kool, is al bijna even groot als Kira, en ze kan nog een jaar groeien. Volgende maand laat ik haar steriliseren voor het geval ze eens buiten glipt of er een kater binnen komt. Ze doet steeds minder pogingen om buiten te geraken. Ze heeft het begrepen dat ze niet mag. Ik blijft dat jammer vinden maar het is voor haar eigen veiligheid en mijn zielenrust.

Laat het koude weer maar komen en van de donkere dagen heb ik ook geen last meer : ik moet niets meer en alles mag …

3 maanden later …

Is het echt nog maar 3 maanden geleden dat onze kleine Nory  bij ons kwam wonen ? Ik zou gezegd hebben dat het al minstens dubbel zo lang was. Dat komt waarschijnlijk omdat ik meer dan de helft van die tijd thuis bij haar was. 😉

Ze is mijn lieve schatje, mijn Knorretje. We doen het goed samen en ik heb er opnieuw een schaduw bij. Dat ze niet naar buiten mag, doet er ook iets aan, natuurlijk.

Ik ben ook blij te melden dat Kira, ons Doddertje, er ook weer door komt. Ze komt zelfs al terug op mijn schoot zitten. Natuurlijk om de meest onmogelijke momenten, maar ik laat haar doen, maak graag plaats en/of tijd voor haar.

In het begin was het Nory die blies naar Kira, de laatste tijd is het eerder omgekeerd. Waarschijnlijk om Nory (nu al) bijna even groot is als Kira. Die kleine wil altijd spelen met Kira en loopt altijd achter haar aan, wat de grote niet in dank af neemt want ze is zo graag op haar gemak.

Hier enkele foto’s van de laatste week :

We doen een ‘High Five’ wanneer ik in een douche neem.

Ze kijkt zo graag naar voetbal op tv. Ik kijk meer naar haar dan naar de spelers …

Wanneer ze zo grappig ligt te kijken maar me, smelt ik helemaal weg.

Ze is zo slim en verveelt zich zelden.

Haar buik warmend aan de kachel.

Samen op de zetel.

Een beetje stout : hoog op de hor klimmen.

Steeds dicht bij me.