Strand, spelen, preview en gesprekje.

Het was een drukke dag gisteren. Ik was nog doodmoe van de eerste werkweek maar aangezien ik beloofd had om ook dit jaar opnieuw mee te ‘spelen’, moest ik dat dan ook doen, hé. Ik was toch zo graag thuis gebleven met de poezen …

Om 12 uur zo vlug mogelijk naar huis, de poezen eten geven, eventjes spelen met Nory, vlug-vlug een halve smos opknabbelen, een stuk keukenpapier rond mijn geschonden teen, een sok erover en zo in mijn laars, een collega van mijn schat ophalen en op naar Oostende.

We hadden vlug gevonden waar het zou door gaan en na korte tijd was iedereen ter plaatse en kon eraan begonnen worden. De zon was van de partij en het was niet te warm.

Eerste spel op het strand : een zandkasteel bouwen rond je vlag. Deze zou gekeurd worden op schoonheid/originaliteit en de langst overeind staande vlag.

  

Tweede spel op het strand werd gespeeld door 3 leden van een team : een mand met nat zand dragen, iets verder 3 zandtaartjes maken, weer iets verder 10 keer na elkaar met de palletjes het balletje naar elkaar spelen, terug naar de zandtaartjes iemand in het net draaien en die naar het startpunt dragen (of slepen zoals sommige deden).

 

  

Derde spel op het stand : 1 lid moest met de balkjes de boomstronkjes buiten de cirkel gooien. De andere brachten de bakjes terug bij de smijter.

Dan terug naar de vloedlijn om te wachten tot de vlaggen van de zandkastelen zouden vallen. Aangezien die niet wilden omvallen, werden die punten niet verdeeld. Ze werden er dan uit getrokken.

  

Terug binnen moest 1 lid van het team 100 gr garnalen pellen terwijl de rest 10 foto’s kreeg van Noorzeevissen om te benoemen. Wij hadden er 6 van de 10 en mijn schat was niet de laatste in het garnalenpellen.

Zo was het al vlug 16u30 en dus hoog tijd voor de prijsuitreiking. Wij waren gedeeld 6de op 15 ploegen. Niet zo slecht voor ons doen. Iedereen tevreden, goed geamuseerd en goed gelachen. Hoog tijd voor een natje en een droogje.

  

We zijn iets langer gebleven dan gewoonlijk omdat we in Oostende bleven voor de preview van de eerste 2 afleveringen van Vermist, in aanwezigheid van enkele van de cast en crew. Dit in het kader van het Film Festival Oostende. Terwijl we nog iets dronken in afwachting dat we om onze gratis tickets mochten, hebben we veel mooi volk zien passeren. Net voor de afleveringen zouden beginnen, werd een woordje gesproken met de aanwezige Joke Devynck, Stan Van Samang, Marieke Dilles en de regiseur van de afleveringen.

Het waren spannende afleveringen, goed geacteerd, het ritme zat er pats op en goed gemonteerd. We kijken al uit naar 30 oktober want dan komt de nieuwe reeks terug op het scherm.

Achteraf hebben we een praatje gemaakt met Joke Devynck en Marieke Dilles. Beide zeer sympathieke dames, steengoede acteurs en hebben het zeker niet hoog in hun bol, integendeel. Ze vonden onze feedback en opmerkingen zeer leuk. Ze vroegen zelfs onze mening over nog meer dan we eerst gezegd hadden. Omdat we Johan Heldenberg, de man van Joke, nog eens ‘goeiedag’ wilden zeggen maar hij niet kwam opdagen, zijn we naar huis gegaan want ik wilde de poezen zien.

Eens thuis de poezen eten gegeven (wat waren we blij elkaar terug te zien !), mijn teen geïnspecteerd (het hing er nog aan en moet niet geamputeerd worden 😉 ) en vlug naar ons bed. Ik was steendood van moeheid maar toch zo blij dat ik mee geweest ben. Het was een leuke dag !

Foto’s : © Stippy Pictures

Spelen als een jonge deerne

en de volgende dag je leeftijd voelen.

Gisteren was het opnieuw ‘speelnamiddag’ met de vriendenkring van het werk van mijn schat. Het thema was dit jaar : water. Dat we nat zou worden was een gegeven. Gelukkig was het prachtig weer : lekker zonnetje en niet te warm.

Om 13u30 was het verzamelen geblazen aan de Zeescouts te Brugge. Daar kregen we te horen dat er 5 proeven waren : basketbal met een sponzenbal, een kelnerrace, knopen leggen, touwtrekken met bootjes en een echte bootrace. Ik zag het zitten.

In de eerste proef, basketbal, was het de bedoeling om de met water gevulde bal naar de overkant van het grasveld te krijgen en het water uit te persen in een emmer. De ploeg die het meeste water verzamelde was de winnaar. De tegenpartij moest de bal proberen af te nemen en uitpersen zodat het spelende team moest herbeginnen. De basketbalregels moesten toegepast worden.

© Stippy

Wij moesten als eerste spelen en de verdedigende partij was iets te ontstuimig : mijn schat zijn bril van zijn neus en hij bloedde, de mijne is ook enkele keren van mijn snoet gestoten en was ietske uit model. Gelukkig zonder erg.

Later moesten we verdedigen maar toen mijn schat uitviel met pijn aan zijn knie, konden we niet veel meer doen want zij waren echt groot en zwaar. Ook hebben ze een volle bal op mijn hoofd uitgeduwd. Ik was doorweekt !  😀 Het heeft me niet lang tegen gehouden al kon ik hen niet echt iets in de weg leggen.

Bij het 2de spel, de kelnerrace, moesten we plateau’s met bekertjes water doorgeven terwijl de tegenpartij ons probeerde het hinderen door tennisballen te gooien. Wat hebben we gelachen ! Ik vrees dat ik vaker de ‘man’ heb geraakt dan de bekers. 😉

© Stippy

De 3de proef bestond eruit dat we voorgetoonde knopen moesten na maken. We hebben hulp gekregen van iemand die er veel van kon en zo hadden we ze, als enige, allemaal juist. 🙂

© Stippy

De volgende proeven waren op het water. Eerst het touwtrekken : elke ploeg moest in een zodiac dat verbonden was met een touw. Om het eerst de andere over de lijn trekken. Omdat we dachten dat er stroming stond, moesten we dan van bootje wisselen en nog eens proberen. We hebben 2 keer verloren maar wel goed gelachen. We zagen hoe de andere teams ook sukkelden tot grote hilariteit van alle toeschouwers. 😀

© Stippy

De laatste test was een zodiac-race : om het eerst rond 2 boeien peddelen en je vlag planten in een emmer gevuld met zand dat op een aanleg steiger stond. Opnieuw hilariteit alom bij zowel de deelnemers als de kijkers. Er is niemand in het water gevallen toch is iedereen wel ergens nat geweest.

© Stippy

Wij spelen nooit om te winnen maar verliezen ook niet graag. We hadden geluk : we waren voorlaatste. 🙂

We hebben ons fantastisch geamuseerd en gespeeld als kinderen. Vandaag voel ik mijn leeftijd maar niets dat een Apranax niet kan verhelpen. 😉

Stilte voor de storm ?

Het is stil in Blogland. Toch waar ik geregeld op bezoek ga.

Zou het zijn omdat de meeste dames zich al voorbereiden op de WijvenWeek ?

Ik zou beter ook al enkele gedachten neerpennen want je zal het nooit anders weten dan dat volgende week een drukke week zal zijn of dat ik niets zinnigs zal kunnen schrijven over de onderwerpen.

Allé vooruit. Geen spelletjes van Zylom, Spigo of Empire Magazine dit weekend. Wat waren de dagelijkse onderwerpen weer ? Het voelt bijna aan als een examen. Ik ben weer aan iets begonnen … 😉

Voetbal + Bloed.

Mijn weekend is gisterenmiddag begonnen. Hoera !

Ik heb me heel de namiddag onledig gehouden met onnozele spelletjes te spelen op de computer tot mijn schat thuis kwam van een dag ‘hard’ werken. Dat heeft me deugd gedaan : zo eens aan niets moeten denken en helemaal tot rust komen.

’s Avonds hebben we ons zitten ergeren aan de commentator van Exqi-Sport die heel de tijd op de kap zat van Club Brugge in hun match tegen Maribor. Ja, ze stonden 3-0 achter maar dat was niet omdat ze niet goed speelden ! Dat was omdat ze speelden zoals hun trainer had opgedragen ! En ja, hoezee ! in de laatste 20 minuten hebben ze het spel gespeeld waar ze goed in zijn en hebben de wedstrijd afgesloten met een 3-4 zege ! Eat this stomme commentator !

Nu moet je zeker niet denken dat ik een voetbalfanaat ben. Neen, zeker niet ! Ik vind dat die overbetaalde pubers er soms niets van bakken en zeer domme fouten maken. Zoals een strafschop over of naast trappen ! Dat kan er bij mij niet in ! Ik zeg dan : ‘Moest ik zo mijn werk doen, vastbenoemd of niet, maar ik lig buiten !’

Om maar te zeggen dat mijn liefste ook wel eens een wedstrijdje van Club mag meepikken op tv. Ik doe dan meestal iets anders maar gisteren had ik nog een breiwerkje aan te passen en had al heel de namiddag aan de pc doorgebracht. Zo kwam het dat ik ook (veel) heb meegekeken. Ook de scheidsrechter was bang van zijn eigen schaduw en die meer keek naar de manier waarop ze vielen (hoe dramatischer, hoe meer kaart) dan naar de eventuele oorzaak.

Enfin, ‘wij’ hebben gewonnen dus iedereen gelukkig ten huize Micheleeuw. De poezen misschien minder want bij elke goal riepen we luider en schrikten ze meer op. Ze zijn nog schichtig van hun ‘reis’ naar hun dokter, maar dat zal ook wel weer over gaan.

Dit allemaal omdat ik wilde zeggen dat ik bloed ben gaan geven deze ochtend en ik bijna vergeten was dat ik vandaag wou gaan. Gelukkig is het me gisteren nog ingevallen zodat de nodige ijzerpillen nog ingenomen werden en de waarden weer ‘super’ zullen zijn. Dat ik vergeten was de vragenlijst vooraf in te vullen zullen we afschrijven als nog niet volledig wakker. De dokter en ik hebben er eens hartelijk om gelachen. De afname verliep zoals steeds : zeer vlug. Zo was ik al ik een klein uurtje weer thuis en is mijn dagje thuis betaald.

Ik zal nu wat blogs lezen en deze namiddag de digicorder wat vrij maken door te kijken naar de series die speciaal voor mij omgenomen zijn.

Spelen, zand, auto, beestjes, noten.

De speelnamiddag met het werk van mijn schat was weer zeer leuk. Het thema was deze keer Boerenspelen. In een melkveeboerderij in Houthulst hebben we de melkkanrun niet goed gedaan, de kruiwagenloop was ook niet denderend (ja, in lopen zijn we nooit goed geweest), de boerengolf (tussen de koeien en ezels) was stukken beter misschien omdat we ons meer ‘thuis’ voelden ?, in het klompengooien waren we zeer goed en het boerenkruiswoordraadsel hadden we bijna volledig juist. We waren zeker niet de eerste maar ook niet de laatste. We hebben ons enorm geamuseerd en veel gelachen. De Weergoden waren ons gunstig en dat was ook leuk meegenomen. Het liep er vol van de kleine katjes. Er zaten er zeer mooitjes tussen. Ik heb er eentje een hele tijd bij me gehad, haar oogjes uitgekuist, maar toch achtergelaten … met pijn in het hart.

©Stippy

Dat doet me eraan denken, eigenlijk niet maar ik wilde het hier al een tijdje zetten en het kwam er niet van. Enkele weken geleden heb ik, niet ver van ons huis, iets vreemds gezien. Ik kwam terug van de winkel en was met de fiets. Ik zag iets de straat overlopen en vond het vreemd : het liep niet als een kat en de staart was te ‘bushy’ om van een hond te zijn. Eens aan de overkant bleef het even staan en toen zag ik dat het een rode eekhoorn was. Het verdween in een stuk onbebouwd land. Hopelijk leeft het daar nog lang en gelukkig en zie ik het nog eens terug. Ik woon al heel mijn leven hier in de buurt en het was de eerste keer dat ik zo’n diertje in levende lijve had gezien.

Gisteren zijn we alsnog naar het Zandsculptuurfestival in Blankenberge gereden. Ja, mijn schat had alweer een gratis ticket kunnen versieren. Na ‘slechts’ 350 foto’s (ja, ik kwam ogen te kort) en anderhalf uur later hadden we het gezien. Chapeau aan de kunstenaars want het was prachtig ! De details in de taferelen waren verbluffend. Er was gelukkig niet veel schade door onze ‘prachtige’ Belgische zomer.

©Micheleeuw

Op de heenweg had ik gemerkt dat mijn auto niet reed zoals het moest. Bij de minste bocht piepten mijn banden alsof ik veel te rap reed. Hij trok ook steeds erg naar rechts. Het was zeer vervelend om zo te rijden. Bij de eerste de beste gelegenheid hebben we de banden opgeblazen want dat was blijkbaar nodig. Jammer genoeg was het probleem daarmee niet verholpen. Ik mag er maandag, na het werk, mee naar de garage. Zal het nog te herstellen zijn of wordt het een andere auto ? Come and see next week !

BTW. Is het niet bijna tijd voor okkernoten ? Ik heb er al zin in ! 😉

Het was weer plezant.

Gisteren namiddag was het weer spelnamiddag van de vriendenkring van mijn schat zijn werk. Het thema was ‘Handige Harry’ en we moesten meebrengen : een zaag (neen, niet ik, een echte), een beitel, een houtrasp, schuurpapier, een hamer, …

De afspraak was om 13u30 in Roeselare. Mijn liefste heeft me maar 2 keer verkeerd doen rijden 😀 maar we waren nog juist op tijd voor de breefing. Er waren meer deelnemers dan anders.

Eerste proef : met 3 naast elkaar en de middenste zijn voeten vast gebonden aan een voet van de persoon ernaast, zo vlug mogelijk een voetbalveld oversteken. Ik had al mijn voet omgeslagen op weg naar de overkant en tijdens de proef nog eens ! We zijn niet gevallen en waren niet de laatste … net niet. Mijn enkel deed wel pijn maar dat was vlug vergeten.

 

Tweede proef : met 1 voet op een paaltje blijven staan, zo lang mogelijk . We hadden beslist dat ik dat zou doen maar met mijn cowboybotjes aan kon ik maar enkele seconden blijven staan. Er werd me verzekerd dat er nog waren die er nog vlugger af lagen. Er zijn er 3 die de volle 15 minuten erop gebleven zijn. Proficiat !

 

Derde proef : een kubus uitzagen die in een doosje past. Zoals in dat programma op tv moest. Wij waren zeer vlug klaar. Het was maar een klein beetje te klein.

 

Vierde proef : welke foto’s hangen er wel aan de bomen maar staan niet op het bord. De andere deelnemers crossten rond, wij hebben gewandeld en genoten van het lekkere zonnetje.

 

 

 

Vijfde proef : maak van je kubus iets dat zo ver mogelijk kan rollen. Er waren perfecte bollen bij ! Fanatiekelingen ! Die van ons was niet zo perfect maar we hebben het niet slecht gedaan. Mooi zo.

 

Zesde proef : een geblinddoekte schutter moest een pinalty trappen en een geblinddoekte keeper moest de bal tegen houden. Onze keerper had geen probleem want de bal ging ernaast. Onze schutter, mijn schat, heeft er met veel blaba naast getrapt. Ja, daar zal ik nog lange tijd mee lachen. 😀

 

Laatste proef : elk om beurt met een hamer een klop geven op een grote nagel in een blok hout van een andere ploeg. De eerste nagel die er volledig in zat kreeg 3 punten, de tweede 4 punten, … De laatst uitstekende nagel kreeg de volle 20 punten. Met onze nagel hebben we 9 punten verdient. De nagel van de directie zat er als eerste in. Waarom toch ? 😉

 

Alles samen geteld waren we … laatste ! 😆 Maar aangezien we gegaan zijn om ons te amuseren en niet om te winnen, zijn we geslaagd in ons opzet. Dat er nadien Rodenbach was om mijn dorst te lessen, was een bonus ! We hebben ons goed geamuseerd en hebben veel gelachen. Het was leuk.

 

Ik parkeer de auto terug op de parking en juist als we straat willen oversteken naar huis, zie ik mijn broer afkomen. We praten wat en ik vraag hem binnen. Hij wil niet omdat hij afgesproken had in de Cohiba met een vriend die ik ook ken. We gaan mee naar het café zodat we nog wat verder kunnen praten. Ja, … we zijn blijven plakken 😀 tot het voetbal al bezig was en mijn liefste thuis wilde verder kijken.  Maar het was leuk weer eens bij mijn broer te zijn.

Nu voel ik mijn leeftijd, of wat dacht je ? 😉

Voorbij, over and out.

Dit is de laatste dag van mijn meer dan 3 weken verlof.

En dat het heerlijk was ! Heerlijk gewoon dat zalig niets doen, tijd genoeg om niets te doen, geen stress, geen haast, niet vroeg moeten opstaan, niet vroeg gaan slapen, heel de dag on line puzzels maken mag, eten wanneer honger, de poezen zien binnen en buiten komen, ze zien liggen maffen in de zetels, de digicorder van 85 naar 40 % vol krijgen, op dvd naar films en series kunnen kijken tot een gat in de nacht, de schuifdeur meer of minder open naargelang de wind, … Wat kan het leven mooi zijn !

Mijn wereld is natuurlijk zeer klein geworden want ik heb bijna geen mens gezien. Ik weet dus niets over mijn vrienden en collega’s. Over mijn buren weet ik des te meer, voor de verandering. Het nieuws heb ik wel meer gezien dan anders, of beter gehoord want de radio staat hier op.

Hoe het met iedereen is zal ik maandag wel vlug genoeg weten. Ik zal vlug genoeg weer helemaal opgaan in de rattenkoers en weer vlug-vlug alles moeten doen, stress hebben, moe zijn, de poezen missen, …  Maar dat zijn zorgen voor dan. Eerst nog genieten van het weekend.

Die 3 weken zaligheid kunnen ze me niet meer afpakken !

One up, two down.

Zo goed als 2 weken van mijn verlof zijn al gepasseerd. Nog 1 week te gaan.

Vervelen heb ik me nog niet gedaan. Mijn dagen zijn gevuld met zalig niets doen want niets moet, alles mag.

Hoe mijn dagen eruit zien, vraag je je af ? Ewel, rond 9 uur opstaan, badkameren, ontbijten, pc spelletjes (mahjong of puzzels) tot mijn schat thuis komt en dan tv/dvd tot hij gaat slapen waarna ik dan nog enkele afleveringen bekijk van ‘Beauty and the Beast’, de oude tv-reeks die ik op dvd gekregen heb van mijn liefste. Zo nu en dan gaan we ergens naartoe maar niet te vaak en niet te lang. Voor mij het perfecte congé.

Ook de poezen vinden het fijn dat ik er steeds ben voor een streeltje of een spelletje.

Gisteren heb ik vernomen dat de bouwvergunning voor het project en dus ook mijn garage eerstdaags wordt afgeleverd, maar dat ze pas in september zullen beginnen. Waarom die extra maanden wachten weet ik niet. Ze zullen wel hun redenen hebben, zeker ? Dat betekent wel dat we hier nog de zomer rustig zullen kunnen doorbrengen.

Leuke ontmoeting !

Gisteren kwam Elke enkele documenten ophalen die ik op mijn werk had afgedrukt. Dat ze die papieren al had kon de pret niet bederven. We hebben leuk zitten kletsen over van alles en nog wat. Ze is de toffe meid, net zoals op haar blog. Die afspraak komt er zeker, meisje. Hoe eerder, hoe beter !

De rest van de namiddag heb ik Mahjon zitten spelen op Spigo. Het was al een tijdje geleden dat ik dat spel nog gedaan had en het was een leuk weerzien.

Vanavond gaan we naar ‘The Cover Ups of Alabama’ kijken. Hopelijk wordt dat ook een leuke ontmoeting. Verslagje volgt.

Spelletjes.

Omdat Madame ernaar vroeg en ook Stef zal ik hier eens vertellen waarmee ik me onledig hou wanneer ik niet blog of tv kijk.

Ik speel veel spelletjes van Zylom : Bookworm (woordspel), Jewel Quest 3-op-een-rij), Woordslinger (woordspel), Blasterball (actie), Collapse (actie) en Cubis (actie) staan op ons bureaublad in Deluxe uitvoering. Dat is schermvullend en onbeperkt in tijd. Via mail krijg ik om de zoveel tijd een nieuwe die ik kan downloaden en voor 60 minuten kan proberen.

De nieuwe site die mijn schat gevonden heeft en waar wij ons tijd aan verbeuzelen is Spigo. Je kan er oa. Diamant (3-op-een-rij) en Mahjong, Sudoku, Solitaire spelen maar ook Las Vegas-achtige toestanden. Zo is er ‘Oerwoud’ die een combinatie is van Las Vegas en actie : via de spin kan je hopen op 3 gelijke om Spigo’s bij te krijgen. Er zijn ook artefacten die je via lianen naar een Jeep brengt en wanneer die benzine genoeg heeft, rijdt het weg en krijg je ook spigo’s bij. Je kan ook foto’s nemen van dieren en hoe beter de foto, hoe meer spigo’s. Enorm verslavend …

Allen daarheen !