Kruisje of beestje ?

Ik lag gisteren met het kruisje of ik had gisteren een beestje, zoals we hier zeggen. Ik had een kater en ben daarom niet online geweest. Mijn hoofd deed pijn, mijn maag naar de klo maan, mijn spieren wilden niet mee en mijn darmen wilden zuivering. 😕

Maar het was het waard : we zijn, met mijn ex en een vriendin Martine, naar de Cohiba geweest om ‘iets’ te drinken en te praten. We hebben ons steengoed geamuseerd en, drankorgels als we zijn, veel te veel gedronken 🙂 Martine is een oud-klasgenoot van mij, die ik jaren uit het oog verloren heb. Doordat ze een vriendin is van mijn ex, en ik een goede, vriendschappelijke relatie heb met hem, zijn we terug in contact gekomen met elkaar. We hebben oorlogsverhalen zitten uitwisselen over onze moeders, onze ‘vrouwelijke’ operaties en kwaaltjes vergeleken, zitten zagen over onze collega’s, … Het was leuk ! 🙂

Ik heb dan gebeld naar mijn (recent ex)schoonzusje of ze niet bij ons wilde zijn. Ze is gekomen en we hadden veel plezier tot ik plots mijn broer zag binnen komen. Hij was blij me te zien tot hij hoorde dat zijn ex er ook was en dat ze bij ons zat. Hij kon maar niet begrijpen dat ik nog tegen haar sprak. Ik heb geprobeerd hem uit te leggen dat de ruzie tussen hen is en dat zij me niets misdaan heeft. Ik kan niet zomaar iemand die ik al 25 jaar graag heb én die al die jaren zo goed voor mijn moeder was, zomaar negeren. Zo zit ik niet in elkaar. Ik ben dan maar terug gegaan naar mijn gezelschap en heb hem een Hoegaarden getrakteerd maar die is terug gekomen. 😦 Dat was duidelijk. Jammer. Hopelijk, met tijd, zal hij het begrijpen.

Ik heb nog staan dansen want mijn zoetje had platen aangevraagd, die ze allemaal gespeeld hebben. Hij ziet me zo graag dansen. We hebben, zoals gewoonlijk, de zaak gesloten 😉

Kortom, afgezien van mijn broer, een prachtige avond ! We hebben afgesproken het binnenkort nog eens te doen. 😆

Zie hier enkele wijze woorden:

 “Vrouwen zijn gek op zwijgende mannen.
   Ze denken dat die luisteren.”

    Marcel Achard.

Zonnige zondag

Het is hier een rustige, zonnige zondag.

De poezen zijn rustig, er lopen vogeltjes op de terrassen, ik zit hier te schrijven met een Mochito bij de hand, mijn lief doorbladert de kranten in de zetel en knipt de artikels uit die mij zullen interesseren of die hij wil gehouden.

Dat geeft me de tijd om hier wat te experimenteren 🙂 met de kleurtjes en doorhalingen en onderlijnen … De verschillende lettertypes heb ik (nog) niet gevonden. Kunnen jullie me zeggen waar ik die kan vinden in ?

Mijn schat zal dan straks lekker eten klaar maken. We zullen het binnen spelen terwijl we naar en film kijken die we opgenomen hebben.  Zo kunnen we een beetje inhalen want we hebben er nog veel, de gekochte dvd’s niet mee gerekend. De tv-series die we volgen, beginnen pas rond 18 uur, dus kunnen we er enkele films door draaien.

 Het is de ideale luie zondag, voor we terug moeten gaan werken, zonder veel verlof in het vooruitzicht.

Het zal, op het eerste gezicht, een raar jaar zijn : vele feestdagen vallen op (mijn vrije) vrijdag, er zijn weinig mogelijkheden om ‘bruggen’ te maken, … Ik zal eens goed moeten uitpluizen wanneer ik het best mijn 12 dagen onbetaald verlof neem. Maar aangezien het jaar is nog maar pas is begonnen, dus heb ik nog tijd 😉

Here we are !

We zijn erin geslaagd.

Wat vinden jullie ? Gelukt ?

2008 est arrivé !

Een nieuw jaar, een nieuw begin …

Ik doe niet mee met die mensen die, met de beste bedoelingen, op Nieuwjaar allerlei beloften doen. Ik beloof niets, noch aan mezelf, noch aan anderen. Ik zal nog verder roken, waar en wanneer ik maar kan. Ik zou enkele kilo’s moeten kwijt spelen maar ik zal er niet te veel moeite voor doen. Ik zou moeten sporten maar zie dat niet zitten dus zal ik weer veel in mijn zetel zitten, voor de tv. Ik zal, hopelijk, weer enkele keren teveel drinken.
…

Ik kan maar hopen dat ik opnieuw een goed jaar zal hebben. Dat mijn gezin gezond en gelukkig blijft. Dat er geen poezen verdwijnen of sterven. Dat met mijn familie en vrienden alles goed gaat. Dat ik blij kan gaan werken. Dat we opnieuw vele mooie concerten mogen meemaken.
…

Ik wens jullie meer zon dan regen,
meer vreugde dan verdriet.
Ik wens jullie meer kussen dan klappen,
meer gezondheid dan pijn.
En verder alles wat heel goed mag zijn.

Have a good 2008 !

The Tarantino’s.

.flickr-photo { }.flickr-frame { float: right; text-align: center; margin-left: 15px; margin-bottom: 15px; }.flickr-caption { font-size: 0.8em; margin-top: 0px; }

The Tarantino’s,
originally uploaded by micheleeuw.

Gisterenavond naar The Tarantino’s geweest in de Magdalenazaal.

Deze schitterende, Britse band heeft ons anderhalf uur aangenaam bezig gehouden met steengoede muziek, goede zang en gepaste danspasjes.

Ze kwamen zo uit de Tarantino-film ‘Resevoir Dogs’ gelopen. De zangeres heeft dan later haar pruik afgezet en kwam terug als een personage uit ‘Kill Bill’. Iedere muzikant was zeer goed en de interactie tussen de verschillende bandleden was een filmke op zichzelf. Het was er aan te zien dat zij hun evenveel hebben geamuseerd als wij.

Meer foto’s op Flickr.

Dat we de koude avond- en nachtlucht getrotseerd hebben door te voet te gaan, vind ik een hele prestatie. Dat het maar 10 minuten stappen was is onbelangrijk. Normaal neem ik altijd de auto, deze keer niet … Goed hé, van mij 😉

Slapende Kira

.flickr-photo { }.flickr-frame { float: right; text-align: center; margin-left: 15px; margin-bottom: 15px; }.flickr-caption { font-size: 0.8em; margin-top: 0px; }

Kira,
originally uploaded by micheleeuw.

Zo lag ze gisteren te slapen. Zeker een foto waard hé.
Na een lange dag spelen, lopen, ravotten, … zowel binnen als buiten, zou ze een dutje doen in de zetel.
We hebben al zoveel plezier beleefd aan die kleine. Ze heeft ons al zo vaak aan het lachen gebracht. Het is een klein doddertje die we niet meer zouden kunnen en willen missen.

Kira aan de leiband.

.flickr-photo { }.flickr-frame { float: right; text-align: center; margin-left: 15px; margin-bottom: 15px; }.flickr-caption { font-size: 0.8em; margin-top: 0px; }

Kira,
originally uploaded by micheleeuw.

Zo ga ik elke dag eens in de tuin wandelen met mijn kleine poes.
Ze kent het al goed : “Kom, mee naar buiten ?” Ze staat dan aan de schuifdeur geduldig te wachten tot ik haar leibandje aanklik en de deur open schuif.
Eerst rond de potplanten snuffelen, van het water in de onderzetters drinken en dan verder de tuin in. Ondertussen komt de grote Toyah ook kijken waar we mee bezig zijn om zich dan onder een struik te verstoppen.
Opeens een windvlaag of een vrachtwagen die passeert met veel lawaai en de kleine vlucht terug naar de terras, waar ze het veiliger vindt. Daar op de tuinbank nog eens alles inspecteren en terug naar binnen. Genoeg voor vandaag.
Bij regen is ze met geen stokken buiten te krijgen, gelukkig 😉

Schoon

Gisteren stond er een klein artikeltje in de krant. Iets dat ooit een ‘fait diver’ genoemd werd. Dat is een artikel met als titel ‘Bakkerfiets in de Reien’ eigenlijk wel. Een klein berichtje dat echter toont hoe men al jarenlang leeft en dat niet alleen in Brugge. Jarenlang hadden de Reien een slechte naam: ze stonken. Afval werd er naar hartenlust in gedumpt en de kanalen, die lang welvaart naar de stad brachten, werden ook open riolen. Een gekend fenomeen dat wereldwijd opduikt. De Reien zijn eigenlijk al sinds de middeleeuwen als riool gebruikt en helaas word nog steeds heel wat in die kanalen gekieperd. Elk jaar worden de Reien enkele keren ‘schoongemaakt’ en halen de stadsdiensten heel veel troep boven waaronder vele fietsen. Vreemd toch dat een mens telkens zo kwistig om springt met zijn eigen leefwereld. Terwijl men aan de ene kant inspanningen levert om het behoud van het weinig groen die nog overschiet, blijkt in de praktijk toch dat veel mensen toch weinig doen om milieuvriendelijker te leven. Ik weet niet of de bakkersfiets op deze foto die is van het krantenartikel. De foto is echter genomen aan de Verversdijk en die fiets staat daar regelmatig dus de kans is groot dat het wel degelijk deze fiets is die men in het water gesmeten heeft. Misschien als grap maar dan was dat naar mijn bescheiden mening een heel flauwe grap. Nog een geluk de daders niet op het idee gekomen waren om ook nog eens auto’s in het water te smijten.

You have mail!

Met dank aan Dominiek.