Over de jongen die niet wilde opgroeien.

Ja, we zijn gisteren naar Peter Pan, The Never Ending Story, The musical gaan kijken.

     IF

Mijn schat had iets goed gevonden : met de auto naar Gent, daar de bus op naar Vorst Nationaal. Het zouden goede plaatsen zijn. Dit alles voor een goede prijs.

Ik kon me erin vinden want ik ga niet graag naar onze Hoofdstad en rij er zeker niet zelf binnen. Daarom dat ik nooit naar Vorst ga. Er mag komen wie er wilt : mij zien ze daar niet. Tot gisteren dus.

De afspraak was in het Capitool te Gent. We vertrokken ruim op tijd want Bob, mijn gps, wil niet meer mee. Ik moest nieuwe kaarten laden. Dus de oude kaarten eruit en de nieuwe erin, een makkie zou je denken. Zo is het al enkele keren vlot gegaan maar deze keer niet. Blijkt dat er geen plaats genoeg is voor de nieuwe ! Ik kan geen plaats maken door enkele ‘favorieten’ eruit te gooien want er zitten geen kaarten meer in. Dan maar rechtstreeks proberen aan de pc, maar daar laadt Bob 8 uur op, terwijl het nooit meer dan enkele uren kan/mag duren, volgens de handleiding. Tot overmaat van ramp kan ik niets ermee doen terwijl hij aan het laden is. Pff ! Dit alles om te zeggen dat mijn schat voor Bob zou spelen en me naar het Capitool zou navigeren.

Geef me toch maar Bob want mijn liefste begrijpt het concept ‘richting’ niet goed. Naar Gent rijden op de E40 is geen probleem, maar dan moet ik ergens een afslag nemen want anders rij ik toch Brussel binnen. De routeplanner vermeldde afslag ‘richting’ Antwerpen. Mijn schat zei : maar we gaan naar Gent en moeten Antwerpen helemaal niet hebben. Ik heb toch die afslag genomen en zag toen ‘Gent’ en ‘Gent Centrum’ staan. Aan 120 km per uur, op een nat wegdek, met honderden auto’s rond me en iemand naast me die zegt ‘je rijdt verkeerd !’ is het niet leuk. Dat kan ik verzekeren. Ik heb dan geroepen : vanaf nu rij ik rechtdoor tot je me zegt waar ik moet afslaan ! Ja, het was weer gezellig. NOT ! Zo zijn we er, met enkele omwegen, toch op tijd geraakt. Oef !

Ons aanmelden, een gratis drankje, vlug eens gaan plassen, een sigaretje roken en daar was de bus. Eens iedereen gezeten was, kregen we te horen dat we (nog) betere plaatsen zouden krijgen. Hoera ! We kregen ook een ‘goody-bag’ met daarin vele leuke flyers, postkaarten, magneten, … Bedankt !

003

005

thumb_im4

012

De musical zelf was schitterend ! Tinkerbell vertelt het verhaal off screen, in de taal van de show. Bij ons was dat Karen, de ex-K3, in het Nederlands. Verder wordt er niet gesproken, alleen gezongen. Het zijn bekende liedjes van diverse artiesen die het verhaal ondersteunen zoals : I am sailing, One day I’ll fly away, Angels (Robby Williams), … Het vlieg- en stuntwerk mocht er ook wezen en het ‘ondersteboven’-gevecht tussen Peter en Haak, weten we niet hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben. Met lichten en projectie werd het podium steeds opgetoverd tot een totaal andere locatie. Prachtig gedaan ! Eén min-puntje : soms stond de muziek te luid en kwam het live-gezang er niet boven. Dat Peter, gespeeld door een Nederlander, ons in het Frans vroeg om ‘te geloven in elfjes’, vond ik eerder scharmant.

IF

Nadien allen terug de bus op en naar Gent. Na een uurtje konden we naar de auto en na een vlotte rit waren we thuis.  De poezen waren blij ons te zien en wij hen. Buiten die kleine, maar hevige, discussie was het een zeer geslaagde avond.

Ik heb ook geleerd dat er een Park & Ride is om dan met het openbaar vervoer naar de zaal te gaan. Net zoals we nu al doen wanneer we naar het Sportpaleis gaan. Dat zal ik toch eens onderzoeken want dan zouden we toch misschien naar de Royal Andalusian Ridingschool (dat is hoog-dressuur, te vergelijken met de Spaanse Hoge Ruiterschool van Wenen) kunnen gaan kijken in februari. En wie weet, als dat zou mee vallen, naar wie/wat dan nog ?

Gezellig en leuk.

Mijn liefste heeft ons huisje weer zeer gezellig gemaakt om deze donkere, natte dagen te doen vergeten.

salon.jpeg

kaartjes.jpeg

 

keuken.jpeg pakjes.jpeg

De dochter van mijn schat is gisterenavond met haar vriend komen Kerstavond vieren.

Het was zeer leuk met veel drank (maar niet teveel), lekkere vleesfondue en zeer veel geschenkjes. Wij hadden er veel voor hen maar zij ook voor ons ! We hebben veel zitten kletsen en lachen. Ze zijn rond 2 uur naar huis vertrokken. Iedereen moe maar gelukkig.

De poezen hebben zich voorbeeldig gedragen. Neelix is komen spelen en zelfs Kyra heeft zich laten strelen, zolang niemand naar haar keek.

De volgende dagen zullen nu weer rustig genietend, op ons ritme, verder kabbelen.

Ik zal mijn zus op 2 januari op het werk zien. Ergens in januari zullen we wel eens naar zijn moeder gaan om Nieuwjaar te vieren. Voor de rest geen familiebezoeken, gelukkig. Ja, we zijn daar niet zo voor.

En jullie ? Hoe hebben/zullen jullie ‘deze dagen’ doorbrengen ?

De krolse kat krabde …

Mijn kleine Neelix blijkt krols !

De dierenarts verzekert me dat dit pas kan vanaf 4,5 à 5 maanden. Aangezien ze nu pas 3,5 maanden is, max 4 maanden – ze zou dan het kakkernestje zijn van het ander nest kittens, want ze was zo klein,  heb ik weer het geluk om een ‘speciaaltje’ te hebben. Ze past dan tenminste goed in ons huis want veel normaal hebben wij ook nog niet gedaan. 😉

Hoe ik het weet ? Ze miauwt heel speciaal, ze gaat vooruit met haar kont naar achter en haar staart scheef, haar geslachtje staat open, ze krult en draait zich als een hete teef, …

Wat ik er tegen doe ? Ik leg haar op haar rug op mijn benen en wrijf op haar buikje. Ik weet dat het niet dat is wat ze nodig heeft, maar meer kan ik niet doen. Dat ze nu naar buiten gaat, stoort me nu nog meer want ze kan zwanger geraken. Dat zou pas een ramp zijn omdat ik zeker geen kittens zou kunnen weg doen.

Volgende maand moet ze terug naar de dierenarts voor haar 2de prik zodat ze heel het jaar beschermd is tegen de katteziekte en de katteniesziekte, en zullen we nog eens evalueren. Misschien moet ze toch vroeger gesteriliseerd worden ? Hopelijk komt er geen abortus bij.

Dat ze Kyra nog steeds niet kan met rust laten getuigd volgende foto. Het is getrokken met mijn gsm dus niet al te duidelijk : Kyra lig op de zetel, Neelix op de rugleuning.

22-12-12 samen.jpeg

 

We hoopten dat ze toch al beter overeen kwamen, maar het gevecht van deze ochtend maakte daar korte metten mee. Jammer dat Kyra nog steeds niet wil spelen maar ik geef de hoop nog niet op ! Wat niet is is, kan nog komen. 😉

Verder wens ik jullie allen :

Een zeer gezellig Kerstfeest en voor 2013 : veel geluk en liefde in goede gezondheid !

Alleen naar buiten.

Met pijn en angst in mijn hart, maar na een bijna slapeloze nacht, hebben we besloten om Neelix alleen naar buiten te laten.

Ik heb niet altijd zin om met haar naar buiten te gaan aan de leiband :

Blijkbaar is ze niet moe genoeg door alleen maar binnen te ravotten, want ze vond het vannacht leuk om speelgoedmuizen naar boven te brengen om mee te spelen. Dit tot groot jolijt van mijn schat. NOT ! Ik slaap daardoor maar mijn liefste niet …

Deze ochtend waren we alle 2 zo vies als een stront maar kan zijn en wisten we dat het zo niet meer verder kon. Ik moest dus mijn angst aan de kant zetten en haar buiten laten.

Wat volgt zijn enkele foto’s die ik genomen heb :

Voor ik een douche ging nemen, wilde ik eerst nog eens zien of alles ok was met de kleine Pruts. Dit was wat ik zag :

Nu ligt ze te slapen op mijn schoot : uitgeteld na haar grote avontuur.

So far, so good.

Wat ik al gedaan heb tijdens mijn verlof, hoor ik jullie vragen. Wel , niet echt natuurlijk, maar just in case you were wondering …

  • Veel spelletjes op spigo.be. Vele toernooien yachtze meegedaan en al allemaal verloren. Ik was 1 keer derde. Pff !
  • Met mijn liefste naar de nieuwe 007 gaan kijken in de cinema. Een prachtige film.
  • De laatste Batman-film bekeken op dvd. Zeer goed.
  • De laatste Twilight-film bekeken. Geen goede download maar ik weet nu hoe het afloopt. Ik bekijk het nog eens wanneer ik de dvd heb en dan mét alle extra’s.
  • De eerste John Carter-film bekeken en hoop dat er nog komen. Niet dat die zo denderend was maar toch goed genoeg om een vervolg op te maken waarin de makers, hopelijk, nog beter doen.
  • Met een lieve vriendin naar een ziekenhuis gereden want ze moest een MRI-scan laten maken. Nadien hebben we geshopt. Enfin, op onze manier : vlug naar B-Park, eten in Lunchgarden, de Gb in want ik wilde nieuwe huis-trainingen, naar de Colruyt voor haar grote boodschappen en nadien naar haar huis, alles uitladen en nakeuvelen bij een lekkere kop koffie. Een zeer leuke namiddag.
  • Op maandag en woensdag James, de robotstofzuiger, laten rond gaan en kijken hoe Neelix er mee speelt. Het is verbazend hoe ze minder en mnder uit de weg gaat. Soms blijft ze gewoon liggen en moet James rond haar rijden.
  • Al enkele keren met Neelix naar buiten in de tuin geweest aan de leiband. Ze mag zeker nog niet alleen naar buiten al weet ik niet hoe lang ik dat nog zal kunnen tegen houden. Wanneer Kyra naar buiten gaat, is Pruts bijna niet meer te houden. Al heeft ze het bijna even koud als ik, toch wil ze niet direct naar binnen. Zo hebben we het alle 2 koud. Misschien daardoor dat mijn snotvalling maar niet wil over gaan ?
  • Al veel wakker gelegen ’s nachts want met 2 poezen, die elkaar niet van dichtbij verdragen, en een man in 1 bed, is het niet evident om alle partijen gescheiden te houden. Je hebt geen idee hoeveel een poes weegt op je benen. Ik zou mijn benen er kunnen van onder halen, maar dan zou ze kunnen weglopen en dat wil ik ook. Dan nog liever ongemakkelijk liggen. Ja, zo’n zot ben ik. Het is niet dat ik vroeg moet opstaan, hé.
  • Natuurlijk ook veel opgenomen series en films bekeken ’s avonds met mijn schat. Niet dat de digorder leeg raakt want we nemen er evenveel terug op. Morgen mijn laatste dag alleen thuis met de poezen. Vanaf vrijdagmiddag is mijn liefste ook in verlof en dan zal het, hopelijk, vlugger gaan.
  • Elke dag een beetje meer zelfvertrouwen en minder verdriet over mijn mooie Toyah.
  • Een grote boost gehad door een telefoontje van de Rechter-Commissaris dat hij zich persoonlijk zal bezig houden met de afhandeling van de zaak en zo de verkoop van moeders huis. Oef !
  • Dat ik mijn werk nog niet gemist heb, kan je wel raden, hé. Ik zou het zeer gemakkelijk gewoon worden om altijd thuis te zijn. Moesten ze me nu eens betalen om niet meer te komen werken. Ach, nog een kleine 10 jaar en ik mag op pensioen …