Dat was het …

… wat werken betreft voor 2014. 😀

Ja, ik ben er vanaf voor dit jaar. Het lijkt alsof het elk jaar iets vroeger is, maar daar geef ik echt niet om.

Het is een bewogen jaar geweest door een steeds meer slinkend personeelsbestand en meer werk. De nieuwe regering heeft ook hun duit in het zakje gedaan door veranderingen aan te kondigen maar geen echte richtlijnen door te geven zodat we niet konden antwoorden op de vele vragen en sommige dossiers ook (nog) niet konden afwerken. Dat dreef het bezoekersaantal enorm op en ook het aantal telefoons verdubbelde. Een piekdag heb ik gehad met meer dan 280 telefoons en 80 bezoekers ! Ja, ik heb me die dag niet moeten vervelen en ook mijn collega’s wisten wat gedaan.

Buiten de gewoonlijke vragen over hun indiening of dossier, natuurlijk ook die over pensioen, kinderbijslag, belastingen, betaald verlof, hoeveel ze al gewerkt hebben, … waar we niet kunnen op antwoorden, toch enkele opmerkelijke :

• Ik heb een afspraak bij jullie over enkele uren. Ik sta in Oostende en heb geen geld voor de trein. Kunnen jullie tot bij mij komen ?  Ik ben in een lach geschoten. Wat hij niet kon appreciëren. Tja, …
• Ik moet bij jullie zijn maar sta in panne met mijn auto. Ken jij een garagist ? Probeer Touring of VAB, misschien ? Ja, maar dan moet ik die betalen ! Tja, …
• Ken je het telefoonnummer van … ? Ik geef het door, als ik het heb, maar voel me toch 1207, hoor.
• Mag ik die onvriendelijke dame nog eens spreken ? Ik zal haar eens goed haar vet geven ! Als het is om te schelden dan verbind ik je niet door. Dan ben jij ook een trut ! En ook voor jou nog een prettige dag !
• Ik heb een afspraak bij jullie maar weet niet bij wie of wanneer. Heb je de brief niet meer die we je hebben opgestuurd ? Brief ? Welke brief ? Hoe weet je dan dat je naar hier moet komen ? Tja, ik dacht dat zo. Kan je niet eens kijken ? Neen, er zijn verschillende diensten die uitnodigingen versturen en van sommigen staat dat niet in je dossier vermeld. Wat een snert organisatie is dat daar bij jullie ? Tja, …

De meeste bezoekers zijn vriendelijk en blij dat we ze kunnen helpen. Ook deze die we niet kunnen helpen en moeten doorsturen blijven beleefd. Al heb je natuurlijk uitzonderingen :

• Ik zit hier al een kwartier te wachten ! Luierikken !  Het is omdat we niets anders te doen hebben, dat je eventjes moet wachten …
• Iedereen gaat mij voor en ik blijf hier maar wachten ! Ik kan het ook niet helpen dat je een uur voor je afspraak bent binnen gekomen. Waarom zetten we er anders een uur bij ?
• Wat doen jullie hier eindelijk ? Ik stel een simpele vraag en zelfs daarop kan je me geen deftig antwoord geven ! Wij doen hier werkloosheid, brugpensioen, loopbaanonderbreking/tijdskrediet, vrijstellingen, nazicht en terugbetaling van de uitkeringen en aanverwante. Voor je belastingen moet je bij de buren zijn. Dat is toch allemaal gelijk ? Tja, …
• Ik moest verleden week komen maar ben het vergeten. Ik ben hier nu. Jammer, maar zo werkt het niet. Ik zie het verschil niet. Wij wel …

Ik zal de komende weken meer en meer kunnen lachen met deze en andere zottigheden die ik de laatste maanden heb mogen aanhoren. Nu is het tijd voor mezelf en de poezen. Na enkele weken heeft mijn schat ook verlof en dan kunnen we samen eindelijk de digicorder wat leger maken. 😉

Het is gebeurd !

Mijn (zeer) lange periode thuis zit er op.

Morgen terug gaan werken.

Aan alle goeie dingen komt een eind.

Enfin, dat zeggen ze toch.

En dat het goed was kan ik alleen maar verzekeren !

Tijd tekort gehad, eindelijk.

Dat ik het zou gewoon worden ook.

Laat maar komen dat pensioen !

Ik heb de collega’s niet echt gemist.

Toch zal ik blij zijn om sommige ze terug te zien.

Ik zal de poezen missen.

Zij mij ook ?

Ik hoop dat ik vlug voltijds het onthaal mag doen.

Dat ik niet eerst die ingewikkelde, nieuwe materie moet aanleren.

Ik heb (vast) werk dus ik klaag niet.

Toch ben ik zooooooooooo graag thuis.

Het zal pijn doen om morgen weer vroeg op te staan.

Het zal morgen een korte werkdag worden.

Deze laatste dag thuis zal weer zeer vlug voorbij zijn.

Het gapende gat van een nieuw werkjaar is des te groter.

Een nieuw jaar = nieuwe verlofdagen.

Morgen eerste werk = bepalen wanneer ik die dagen zal opnemen.

😉

Mijn routineus, aangenaam leventje.

Ik vind van mezelf dat ik mijn leventje goed heb geregeld. Net de juiste balans van werken en thuis zijn. Zo nu en dan eens een voorstelling of optreden mee pikken. Soms eens waanzinnig veel foto’s gaan nemen. Net genoeg verdienen om alles betaald te krijgen en zelfs eens een zottigheid kunnen veroorloven en/of iets verbeteren aan ons huisje. Ja, er zijn er die het moeilijker hebben dan ik.

Ik heb 2 routines. Eéntje wanneer ik ga werken en ééntje wanneer ik thuis ben. Dat is, normaal gezien, elk de helft van de week.

Wanneer ik ga werken gaat de wekker af om 6u05. Mijn schat staat dan op, ik blijf nog 2 keer 9 minuten soezen en soms heel diep slapen. Mijn kleine poes komt dan ook meestal bij me liggen onder de lakens.

Om 6u23 druk ik de wekker af tot de volgende dag en sta op. Doe de gordijnen open, bekijk de straat en ga naar beneden. Ik geef mijn liefste een zoen – hij zit aan de pc, geef de poezen ‘specialekes’ en eten, ga plassen en drink mijn glas multivitamines uit. Na de douche en ochtendsmeersels doe ik mijn werkkleren aan en ontbijt. Tijdens mijn sigaret scheert mijn mannemens zich. Terwijl hij onder de douche staat poets ik mijn tanden. Nog een slok thee, alles in de vaatwas dumpen, het eten van de poezen controlleren, eventueel nog bij geven en het is al lang tijd om te vertrekken.

Ik kom rond 7u30 aan op mijn werk. Iedereen van mijn dienst een pootje geven, pc aanzetten, thee maken, alle nieuwigheden lezen, een mail sturen naar Stef en ik kan starten.

Over de middag ga ik meestal eten bij ‘de buren’ van de Belastingen. We mogen in hun refter een warme maaltijd nuttigen voor een zeer democratische prijs. Mijn schat doet hetzelfde waar hij werkt.

Rond 16u30 rij ik terug naar huis waar mijn lieve poezen blij zijn me te zien. Ze krijgen dan opnieuw enkele Tempations en vers eten & drinken. Een extra knuffel en spelen hoort daar ook bij.

Vlug mijn werkkleren uit en huiskleren aan, koffie maken, pc en radio aan en de post sorteren. Alles wat niet voor mij is en ook alle reklame vliegt op een hoop voor mijn wederhelft. Hij kan zich daar mee bezig houden, ik niet.

Niet lang na mij komt hij ook thuis, eventueel met boodschappen die hij netjes opbergt. Hij houdt zich bezig met het een of het ander terwijl ik aan de computer zit. Meestal kijkt hij dan nog naar iets dat ik al gezien heb of niet moet zien en ik blijft aan de pc.

Rond 18u30 (soms later) kom ik bij hem zitten en kijken we samen. Ons avondeten bestaat meestal uit krakotten met ‘iets’ op, aan de salontafel voor de tv. Ik brei de hele avond en probeer hem wakker te houden.

Rond 23 uur gaat hij dan al naar boven, terwijl ik nog voor de poezen zorg, alles afruim en in de vaatwas steek en die eventueel aan zet. Een half uurtje na hem kruip ik ook in ons bedje. Hopelijk kan ik dan tegen middernacht de slaap vatten.

Wanneer ik niet moet werken sta ik pas rond 9 uur op, ontbijt langer, na de douche direct mijn huiskleren aan, pc veel vroeger, vind ik ’s middags wel iets om te eten (aan de pc of voor de tv), ga pas na 2 uur slapen.

Elke vrijdagvoormiddag (normaal gezien) komt de poetshulp. Terwijl zij bezig is hou ik me onledig met de tv-programma’s in de Humo – aan duiden wat we willen zien/opnemen. Ik probeer niet in haar weg te zitten tot ik de salon mag ‘terug zetten’ en neem plaats achter de pc. Dat is als ik niet om nieuwe nagels ga.

Meestal is zaterdag wasdag. 2 of 3 machtines worden gewassen en nadien in de droogkast gekieperd of bij mooi weer, buiten opgehangen. De volgende dag plooi ik alles mooi op en leg alles terug op zijn plaats. Ja, strijken doe ik niet.

’s Avonds gaan we soms naar een optreden of voorstelling. Dan missen we de tv-avond maar zien meestal wel iets dat minstens even goed/leuk is. Nadien komen we vlug naar huis zodat mijn mannemens zijn genomen foto’s kan in de pc laden, kiezen en enkele doorsturen naar MoonArtGallery, eventueel voorzien van een commentaar.

Heel soms gaan we naar vrienden of komen ze hier. Altijd leuk. Omdat we elkaar niet zo vaak zien weten we altijd wat vertelt.

Zoals je ziet heb ik het goed geregeld : ik doe weinig in huis, in de tuin mag ik niet werken (van mijn liefste), ga niet veel buiten, doe zeer veel wat ik leuk vind. Ja, my life is good ! Het mag zo blijven !

Leuk maar anders.

By Your Command ! Ja, de dvd’s van ‘Caprica’ zijn bezien en goed bevonden. Ze geven een inzicht over de creatie van de Cylons en hun ‘way of thinking’. Heel leerrijk. Leuk maar toch anders.

Wat ik, de ‘frack’, niet goed begrijp is waar de serie te situeren. Ik dacht dat het voor de oude serie van BattleStar Galactica zou zijn, maar het eindbeeld toont me dat het net voor het begin van de nieuwe serie is. Ik zal de nieuwe BSG nog eens moeten herbekijken. Enfin, erin grasduinen want om alle afleveringen opnieuw te bezien heb ik geen tijd meer.

Het is namelijk mijn laatste dag volledig alleen thuis, tot mijn schat thuis komt van werken, dat is. Morgen en overmorgen verwacht ik volk over de vloer. Vanaf het weekend is mijn liefste ook in verlof.  Ook nice maar anders.

Ach. Het was goed. Het was leuk. Ik ben volledig ontspannen. Nikske stress meer. Niet buiten geweest, zelfs niet in het tuintje. Ik heb ‘de wereld’ gevolgd van op de computer en de tv, regen/wind/storm : geen last van gehad. Een ideaal verlof, dus.

Ik ben klaar voor de rest dat er nu anders zal uitzien maar daarom niet minder aangenaam zal zijn. 24/7 iemand rond me in huis die goed voor me zorgt, niet meer zelf moeten eten klaar maken en niet meer alleen eten, iemand die antwoord geeft met woorden en me niet alleen maar poesachtig aankijkt, om samen naar opgenomen afleveringen te kijken, samen genieten van een mooie film knus in de zetel, samen een aperitief drinken (alleen doe ik dat niet), …

Toch zullen we nog enkele uren voor onszelf hebben : hij staat vroeger op en ik ga later slapen. Ook wanneer hij om boodschappen gaat zal ik mijn spelletjes kunnen spelen op de pc en bloggen.

Zoals ik zei : leuk maar anders.

Prettige feesten en tot volgend jaar!

Dat is wat ik deze middag heb gezegd tegen mijn collega’s toen ik vertrok.

Ja, ik ben er vanaf voor dit jaar. Pas op 2 januari moet ik me opnieuw aanmelden voor de jaarlijkse receptie.

Mijn ‘out of the office’ is weer ingesteld : ‘Thank you for sharing’.

Niet alle collega’s konden begrip opbrengen voor mijn big smile toen ik het kantoor verliet. Zeker niet toen ik hun duidelijk maakte dat ik nog verlof had en dus nog ‘te goed’ had. Mits zijn geen meer hadden, moest het zijn dat zij al ‘gehad’ hebben.

Normaal gezien kom ik nu niet meer buiten tot na nieuwjaar. Dat zal natuurlijk niet lukken maar een mens mag dromen, hé.

Ik ben de rest van deze week en volgende week alleen thuis : mijn schat gaat nog werken. De laatste 2 weken van het jaar zijn we samen.

Wat is het leven mooi !

Wat ik ga doen, zo alleen met de poezen ? ‘Harry Potter’ en ‘Caprica’ here I come ! By your command !

Voetbal + Bloed.

Mijn weekend is gisterenmiddag begonnen. Hoera !

Ik heb me heel de namiddag onledig gehouden met onnozele spelletjes te spelen op de computer tot mijn schat thuis kwam van een dag ‘hard’ werken. Dat heeft me deugd gedaan : zo eens aan niets moeten denken en helemaal tot rust komen.

’s Avonds hebben we ons zitten ergeren aan de commentator van Exqi-Sport die heel de tijd op de kap zat van Club Brugge in hun match tegen Maribor. Ja, ze stonden 3-0 achter maar dat was niet omdat ze niet goed speelden ! Dat was omdat ze speelden zoals hun trainer had opgedragen ! En ja, hoezee ! in de laatste 20 minuten hebben ze het spel gespeeld waar ze goed in zijn en hebben de wedstrijd afgesloten met een 3-4 zege ! Eat this stomme commentator !

Nu moet je zeker niet denken dat ik een voetbalfanaat ben. Neen, zeker niet ! Ik vind dat die overbetaalde pubers er soms niets van bakken en zeer domme fouten maken. Zoals een strafschop over of naast trappen ! Dat kan er bij mij niet in ! Ik zeg dan : ‘Moest ik zo mijn werk doen, vastbenoemd of niet, maar ik lig buiten !’

Om maar te zeggen dat mijn liefste ook wel eens een wedstrijdje van Club mag meepikken op tv. Ik doe dan meestal iets anders maar gisteren had ik nog een breiwerkje aan te passen en had al heel de namiddag aan de pc doorgebracht. Zo kwam het dat ik ook (veel) heb meegekeken. Ook de scheidsrechter was bang van zijn eigen schaduw en die meer keek naar de manier waarop ze vielen (hoe dramatischer, hoe meer kaart) dan naar de eventuele oorzaak.

Enfin, ‘wij’ hebben gewonnen dus iedereen gelukkig ten huize Micheleeuw. De poezen misschien minder want bij elke goal riepen we luider en schrikten ze meer op. Ze zijn nog schichtig van hun ‘reis’ naar hun dokter, maar dat zal ook wel weer over gaan.

Dit allemaal omdat ik wilde zeggen dat ik bloed ben gaan geven deze ochtend en ik bijna vergeten was dat ik vandaag wou gaan. Gelukkig is het me gisteren nog ingevallen zodat de nodige ijzerpillen nog ingenomen werden en de waarden weer ‘super’ zullen zijn. Dat ik vergeten was de vragenlijst vooraf in te vullen zullen we afschrijven als nog niet volledig wakker. De dokter en ik hebben er eens hartelijk om gelachen. De afname verliep zoals steeds : zeer vlug. Zo was ik al ik een klein uurtje weer thuis en is mijn dagje thuis betaald.

Ik zal nu wat blogs lezen en deze namiddag de digicorder wat vrij maken door te kijken naar de series die speciaal voor mij omgenomen zijn.

Samen thuis.

We zijn  samen thuis tot en met dinsdag. Op woensdag moet mijn schat, voor een halve dag, terug naar het werk.

Dat geeft heel wat voordelen (voor mij, wel te verstaan, hé) :

• Ik moet geen middageten klaar maken.
• Elke middag is er een aperitiefke met hapjes.
• De ochtendthee is al gemaakt.
• De pc is al opgewarmd tegen dat ik er klaar voor ben.
• Hij moét (van zichzelf) elke dag eens buiten zijn geweest, dus kan ik hem vragen iets (speciaal/extra) mee te brengen.

We kunnen samen naar veel kijken en zo de digicorder en mediaplayer wat verlichten, àls hij niet in slaap valt zodat het nog niet weg kan, dat is. Wat ik zou willen bekijken ?

• De digicorder heeft aan nog 11 % vrij te hebben ! Dat zijn opgenomen series en films van de tv.
• Op de madiaplayer hebben we nog 25 films staan en het hele eerste seizoen van Game Of Thrones. Dat laatste heb ik al bekeken maar het is zo goed, dat ik nog eens wil meekijken. Het 2de seizoen is pas voor april 2012. 😦
• We hebben ook nog zeker 20 films op dvd die hoognodig moeten in de dvd-speler geraken voor ze op tv worden uitgezonden.

We zullen geen tijd hebben om het allemaal te bezien in die paar dagen, zeker ?

Ik heb onlangs Caprica, de prequel van BattleStar Galactica, gekocht. Die serie is alleen voor mij aangezien mijn liefste nog geen enkele aflevering van de 4 seizoenen van Galactica, heeft gezien. Ze samen bekijken zal pas kunnen wanneer we in pensioen zijn, vrees ik.

Ik heb nog boeken liggen die ik wil lezen, ook nog die ik wil lenen om te lezen en andere die ik wil kopen om te lezen. En ik zal binnenkort weer beginnen met breien …

Ik zal zeker 120 jaar moeten worden, zonder verhoging van de pensioenleeftijd, anders zal ik er nooit geraken. 😉

Out of the office.

Na alweer een heel leuke namiddag aan het onthaal, heb ik om 16u30 de deuren gesloten en de telefooncentrale afgelegd. De reguliere openingsuren waren voorbij.

Ook heb ik mijn mail ingesteld met het bericht : ‘Micheleeuw is out of the office and will return on 21.11.11. I will answer your mail when I return. Thanks for sharing.’

Mens, wat was dat leuk om in te stellen ! Joehoe !

Vanaf morgenavond gaan we naar het Rarorreel Fantastic Filmfestival. Niet elke avond, maar  toch vaak. Laat maar komen en het mag laat worden : we kunnen toch uitslapen. 😀

Lang weekend.

Ik heb een heel lang weekend : vorige woensdagmiddag heb ik tegen mijn collega’s gezegd : goed weekend en tot de 9de mei ! Ja, dat deed deugd ! 😀

Ik neem altijd 3 dagen (waarvan 2 onbetaald) verlof wanneer er een feestdag in de week zit en volgende week hebben we Paasmaandag. Het volgend weekend is het 1 mei en aangezien ik waarschijnlijk toch weer 2 dagen zal nodig hebben om dat te overleven, heb ik maar heel de week genomen.
Gisteren ben ik bloed gaan geven, zo was de dag ook betaald, en woensdag was er mijn gebruikelijke halve dag recup. Zo gaat ie lekker !

Wat ik zal doen ? Wat optredens gaan fotograferen met mijn nieuw toestel, genieten van de aanwezigheid van mijn schat, wat tv/dvd kijken, wat buiten zitten/liggen met een goed boek en mijn poezen in de buurt, wat spelletjes spelen op de pc, … Zeker niet teveel werken. 😉

Ha ja ! Want ik zit met een zere knie en moet (paas !)maandag onder de MRI. Hopelijk vinden ze wat er aan scheelt en kunnen ze er iets aan doen zodat ik dat gewricht niet meer voel. Oud worden, hé. 😉

Geniet van het mooie weer tijdens dit lang weekend ! Dat zal ik ook doen ! 😀

Voorbij, over and out.

Dit is de laatste dag van mijn meer dan 3 weken verlof.

En dat het heerlijk was ! Heerlijk gewoon dat zalig niets doen, tijd genoeg om niets te doen, geen stress, geen haast, niet vroeg moeten opstaan, niet vroeg gaan slapen, heel de dag on line puzzels maken mag, eten wanneer honger, de poezen zien binnen en buiten komen, ze zien liggen maffen in de zetels, de digicorder van 85 naar 40 % vol krijgen, op dvd naar films en series kunnen kijken tot een gat in de nacht, de schuifdeur meer of minder open naargelang de wind, … Wat kan het leven mooi zijn !

Mijn wereld is natuurlijk zeer klein geworden want ik heb bijna geen mens gezien. Ik weet dus niets over mijn vrienden en collega’s. Over mijn buren weet ik des te meer, voor de verandering. Het nieuws heb ik wel meer gezien dan anders, of beter gehoord want de radio staat hier op.

Hoe het met iedereen is zal ik maandag wel vlug genoeg weten. Ik zal vlug genoeg weer helemaal opgaan in de rattenkoers en weer vlug-vlug alles moeten doen, stress hebben, moe zijn, de poezen missen, …  Maar dat zijn zorgen voor dan. Eerst nog genieten van het weekend.

Die 3 weken zaligheid kunnen ze me niet meer afpakken !