En dat hebben we gevierd met 50 vrienden en familie ! Het weer pas perfect : droog en net warm genoeg, ons huisje proper en net, de terrassen mooi in de bloemen & planten met ballonnen (dank je lieve schat), de kleine poes boven en de grote buiten onder de struiken om alles in de gaten te houden.
Ze moesten niets meebrengen en sommige hebben zich daaraan gehouden. De meeste konden/durfden niet met lege handen binnen komen en zo hebben we gekregen : versheidszakjes van Whiskas voor de poezen (slim 
gevonden, Babs), 3 boeketten mooie bloemen, Rodenbach in blik, een bak Rodenbach van Anne-Sophie van de Cohiba, 4 flessen witte en 2 flessen rode wijn, een fles aperitief van ‘Pompierke’, 1 fles roze champagnoise, een fles Martini Brut, 4 flessen champagne, 3 flessen Cava, een stenen poes met een plant erin, snoepgoed van Sluis, 6 bierglazen van Straffe Hendrik, een schrijfpluim met inkt, een ferme bijdrage voor een ring met natuursteen (Merci Bobo, ik ga er volgende week om.) en minstens 20 kaartjes !
De keuken, salon en terrassen stonden/zaten vol 
met mensen. Het was de komende en gaande man. De ene buiten, de andere binnen. Iedereen zat gezellig te praten en te lachen. Er is veel gedronken geweest : 4 bakken (verschillende soorten) bier, blikken bier, witte en rode wijn, cola, limonade, whiskey (voor slechts enkele), … En ik ? Liters Rodenbach, natuurlijk.
Mijn liefste heeft vele kilometers afgelegd : de deur open doen voor zij die binnen of buiten wilden, iedereen van drank blijven voorzien, de lege flessen en glazen afruimen, de snacks opnieuw aanvullen, later sandwiches gesmeerd en rond gedeeld, de muziek verzorgen, … Wat ik gedaan heb ? Staan kletsen, drinken, roken en mij van niets aangetrokken. Zo heeft hij het liefst en ik ook.
Dit jaar iets nieuws : mijn schat heeft 4 van zijn mooiste foto’s verloot in een tombola. De gelukkigen waren duidelijk tevreden.
Ik, en mijn zus, waren zeer blij dat mijn broer ook is langs gekomen ‘voor eventjes’ maar toch lang is gebleven. Hij heeft zich blijkbaar ook geamuseerd. We zien elkaar te weinig.
Er waren mensen die anders niet kwamen en ‘habituees’ die er deze keer niet bij konden zijn. Ik kan maar 1 ding zeggen : de afwezigen hadden weer eens ongelijk en moeten het zelf weten. Ze hebben het gemist. Al begrijp ik hun redenen. Stef, ik hoop dat je beter bent. Er zijn er enkele die hun kat gezonden hebben. Gelukkig hebben die niet gevochten met de mijne.
Rond 4u30 waren de laatste weg, buiten Bobo die bleef slapen. Het was meer dan goed geweest !
Toen ik de volgende dag op stond waren de meeste sporen al weggewerkt door mijn schat. Ik heb de dag doorgebracht in mijn zetel want ik was een beetje niet goed.
Nu zijn de laatste sporen weg : alle peuken van op de terrassen opgeraapt, de 
lege flessen verzameld, de glazen weer weggezet, binnen gekuist, het zweet van mijn vel gewassen, de laatste drank uit mijn lijf.
Laat die aperitief maar komen ! Wat ? Wij drankorgels ? Bah neen gij.
Mich & co. 