Eindelijk heb ik vandaag weer eens een werkdag gehad zoals het altijd zou moeten zijn : meer dan aangenaam.
Het begon deze morgen toen ik een agenda had weg te geven die ik niet kon gebruiken. Een collega was er zeer tevreden mee. Toen ze hoorde dat het gratis was, was ze in de wolken.
Mijn zus had de foto mee die we aan hen getoond hadden zodat ze een idee konden vormen over de nieuwe plafonds. Ik heb die foto aan enkele collega’s getoond. Ze vonden het mooi en opeens was iedereen geïnteresseerd in het hoe en de prijs, om het eventueel ook te laten doen.
Tijdens de rookpauze hebben we het over breien gehad en wilden ze ook mijn creaties zien, dus zal ik morgen één aandoen. Ze geloven niet dat ik niet goed sta met fuchia.
De vragen werden vlot beantwoord en informatie werd spontaan gegeven. Zoals échte collega’s doen voor elkaar : waarom laten opzoeken als je weet hoe het moet.
De gespreksonderwerpen waren (ook voor mij) leuk. We hebben veel gewerkt maar ook gelachen, allen samen. Ik was met plezier op het werk. Mens, wat was dat lang geleden. Zo wil ik altijd wel gaan werken en zou ik niet zoveel thuis willen zijn.
Morgen weer zo ? Please ?
Mich & co. 