Omdat ik niet kon kiezen op een baaldag.

Maandag was een leuke dag : veel werk kunnen verzetten, rustig in de bureau, ik van telefoon. Ja, zo ging ie lekker. Ondanks dat er 2 moeten werken voor Gent en er vele afwezigen waren.

Wat een verschil met dinsdag : zeer druk, ene die zes keer heel luid moest vertellen over haar reis, steeds hetzelfde tegen verschillende personen zodat ik zes keer hetzelfde gehoord heb. Ze deed ook niet werk, wat nog meer op mijn zenuwen werkte en ik al van 9 uur erge koppijn had. Mijn humeur kelderde en niets wilde nog lukken.

Woensdag was dan weer een verademing. Iedereen was lief en vriendelijk. Ik heb alle telefoons en bezoekers voor mijn dienst zelf gedaan en heb zelfs dossiers kunnen doen.

Donderdag was een echte baaldag ! Ik was beter in mijn bed gebleven ! Niets wilde lukken ! Zelfs een document afdrukken ging niet. Ik ben daar meer dan een half uur mee bezig geweest voor ik had wat ik nodig had, om dan, na nog een uur berekenen, te merken dat het niet nodig was, wat ik pas kon weten na de berekening. Faxen moest ook enkele keren herdaan worden. Stomme telefonische vragen, vele ook verkeerd doorgegeven. Bezoekers die niet bij ons moesten zijn maar ik moest wel naar beneden om het uit te leggen ! Ja, het was niet de onthaalbediende die het gewoon is, maar een vervangster die er, eerlijk gezegd, niets van bakt die haar best doet. Ik mag het niet doen omdat er teveel werk is in onze dienst …

Kort na de middag had ik een afspraak om met mijn Mia naar de keuring te gaan. Natuurlijk moet ik nog eens terug, of wat had je gedacht ? Ik had tenslotte een baaldag en dan gaat alles verkeerd, hé. De handrem, die ik nooit gebruik omdat ik Mia altijd in de eerste versnelling laat staan, doet het niet goed en de lichten geven geen licht meer genoeg omdat de kapjes ervoor vuil zijn aan de binnenkant. Ik mag pas volgende week donderdag naar mijn neef/garagist. Pff  !

Ik ben dan toch nog naar de Berca gereden want ik wilde nieuwe laarsjes. Ik had een bon van 10 euro korting en wilde die niet verloren laten gaan. 😉 Natuurlijk had ik eerst niet gekeken wat ik nog had. Ik wist wel dat ik enkele had weg gesmeten. Ik dacht om eens bruine te kopen, voor onder mijn bruine broek, en een natuurlijk nieuw paar zwarte.

De winkel was open ! Ik had half verwacht dat ik voor een gesloten deur zou staan, baaldag, weet je wel. Het probleem lag anders : ik zag paar na paar botjes die ik mooi vond ! Iedere laars had iets wat me aansprak : mooie hiel, ietske hoger, speciaal model, … Op een gegeven moment liep ik met 6 laarzen rond !

Ik heb dan van mijn hart een steen gemaakt en met ‘slechts’ 3 naar de kassa gegaan. Ik gaf mijn kortingsbon af en het begon al : het ene paar kwam daar niet voor in aanmerking. Ik moest aan 50 euro geraken of de bon was waardeloos. Gelukkig, de andere 2 paar waren samen iets meer dan 100 euro dus kreeg ik, al had ik maar 1 papiertje mee, 2 keer korting. Het paar dat niet in aanmerking kwam voor die bon hadden zelf een afslag van 40% ! Zo had ik 3 paar botjes voor 109 euro ! Hoera !

Thuis gekomen wilde ik er een foto van nemen voor hier. Na 50 foto’s heb ik het op gegeven : ik kreeg de kleuren niet goed. Pff ! Gelukkig heeft mijn schat er meer verstand van en kan ik ze hier toch tonen :

Het zijn dus geworden : blauw-grijs, beige en grijs. Geen zwarte en maar goed ook want ik heb er nog 2 paar in dat kleur …

Ik kan weer mijn voeten omslaan naar hartelust. Ik doe dat ook wanneer ik op blote voeten loop, gelukkig val ik zelden, maar nu zal ik er wel mooi uitzien, hé. Nu nog leren elegant te gaan of is het daarvoor te laat ? 😉