Life.

Ja, ik leef nog en heb het zo druk met niets speciaals doen dat ik bijna geen tijd heb om te bloggen. Is dat niet prachtig ?

Mijn schat is ook thuis deze week en heeft voor de volgende weken ook verlof bij genomen. Ik ben bijna geen enkele (volledige) dag alleen. Zo komt het dat ik geen puzzel of boek begin. Eens ik begin wil ik niet meer stoppen tot het af/uit is en dat is niet zo leuk voor hem, hé. Dat we ons niet zullen vervelen is een feit want we hebben nog veel andere dingen die we samen kunnen/zullen doen.

Vanavond komen er mensen over de vloer. Er zouden 2 koppels komen voor drankjes met hapjes. Ongelukkig genoeg heeft er 1 koppel afgezegd wegens een sterfgeval : haar vader is gestorven in Namibië waar hij woonde en werkte. Veel sterkte S. ! We zullen er een drinken op zijn leven want hij was een prachtig mens.

Morgen gaan we naar de cinema ! Olé Ola ! (cfr. Raymond v/h Groenewoud) We gaan naar de nieuwe StarTrek-film kijken. Eindelijk ! Zoals mijn liefste de 007-films op zeer groot scherm wil zien, zo wil ik de StarTrek-films ook bekijken. Aan de trailers te zien zal ik niet ontgoocheld zijn.  Hoera !

Er is nieuw leven in de Zoo : een olifantje is gisteren onder grote belangstelling geboren. Dochter, moeder en familie maken het goed. Aan de ene kant is het goed dat het diertje zijn hele leven zal beschermd en gevolgd worden. Aan de andere kant zal het opgroeien en leven in gevangenschap. Ik ben er nog niet uit wat beter is.

En toen kwam er een olifantje met een lange snuit en het vertelseltje was uit.