Het heeft hier flink gewaaid. Het was gisterenavond begonnen. Ik had het eerst niet opgemerkt omdat we verzonken waren in de schitterende film ‘The Departed’ van Martin Scorsese met Matt Damon en Leonardo DiCaprio. Het was pas toen de poezen wild binnen kwamen gelopen en nog verder in het rond crossten dat ik buiten keek en zag dat de populieren fel heen en weer wuifden. Ik wist toen al dat ik goed zou slapen. Hoe erger de storm, hoe vaster ik slaap. Ja, ik weet het : ik ben een rare.
Deze morgen was het nog bezig met waaien, maar minder erg. Er is gelukkig geen schade aan ons huisje of in de tuin. De lucht is eens deftig ververst en dat mocht eens. Wat zit de natuur toch schoon in elkaar.
Tegen de tijd dat mijn schat buiten moest om per fiets (hij mag gerust de auto nemen, maar wil niet) boodschappen te doen, was de wind al grotendeels gaan liggen. Zo moet hij zijn longen niet uit zijn lijf stampen om lekkere dingen in huis te halen voor ons. De poezen zijn minder ‘zot’ en spelen weer gewoon hun spelletje : naar buiten, binnen komen met natte pootjes, bij mijn op schoot zodat ik hun (droog)streel, iets eten, terug naar buiten, om na 10 minten terug binnen te komen met natte pootjes. De lieve schatten ! Ik ben blij dat ze geregeld binnen komen. Het geeft me niet dat ze het laminaat weer vuil maken, zo weet ik dat alles in orde is met hen.
Welke film zullen we deze namiddag eens bekijken ? Van de bijna 400 dvd’s die we hebben, moeten we er zeker nog 100 bekijken. Keuze genoeg ! 😉
Mich & co. 