Een lach en een traan.

We zijn gisteren met onze nieuwe schat thuis gekomen. Eindelijk !

Ze wilde niet uit de reiskoffer komen. Ik heb haar een beetje laten zitten om gewoon te worden aan onze geuren. Na een tijdje heb ik haar eruit gehaald en bij het eten gezet. Ze heeft alles eens goed onderzocht en dan beslist dat ze geen honger had. Ze ging in de kattenbak maar alleen om zich daar te verstoppen. Ik kon dat ook niet toelaten en heb haar bij me op schoot genomen. Daar is ze bijna heel de avond blijven liggen. Dat was zo’n zalig gevoel : weer eens een katje die bij of op me komt liggen. Daar kwamen de tranen weer …

Gelachen heb ik ook toen Kira voor de 3de keer binnen kwam en toen pas hadden de poezen oogcontact. Ik had verwacht dat Kira zou blazen maar het was die kleine pruts die gromde, blies en haar rug kromde ! Dat ze veilig bij mij zat had er natuurlijk niets mee te maken. 😉 Kira bekeek haar met grote pupillen en deed niets. Goed dat die kleine zich niet laat doen en haar visitekaartje heeft afgegeven.

Dat Nory de nacht in de badkamer moest doorbrengen stoorde haar niet want we hebben haar niet gehoord. Zo heb ik toch wat kunnen slapen.

Deze ochtend vond mijn schat haar niet en kwam me wakker maken. Ik riep zachtjes haar naam en er kwam een kopje van achter de wasmachine kijken. Tja, ze kon niet weg zijn, hé. Ook kan ze zich daar geen pijn doen. Mijn liefste was duidelijk opgelucht. Ik ook omdat ze zich toont wanneer ik haar roep.

In de loop van de ochtend ben ik haar al enkele keren ‘kwijt’ geweest maar telkens laat ze weten waar ze zich verscholen heeft. Oef ! Ik merk dat ze, net zoals Neelix, het liefst ergens ligt waar ze me ziet of toch ten minste hoort. Of ze komt gewoon tegen me liggen, wat ik natuurlijk graag heb.

Ze heeft al gespeeld, is al op onderzoek gegaan in de salon, heeft lekker(s) gegeten en de kattenbak bezocht. Ze zal het hier goed gewoon worden.

Ja, alles komt (weer) goed.

Foto’s ? Ach, ik heb er nog maar een kleine 200-tal. Hier een kleine selectie van haar activiteiten …

DSC_0033 DSC_0068

DSC_0075

DSC_0081

DSC_0093

DSC_0128

Foto’s : © Micheleeuw.

21 thoughts on “Een lach en een traan.

  1. Dag Micheke, wat een lief, schattig katje! Ben zoooooooooooooo blij voor jullie!!! Wat zal het beestje een mooi poezenleven hebben bij zo’n twee schatten als jullie. Liefs, Marc en Britt xxx

  2. Je wordt specialist in kattefoto’s. 😉 Er zitten pareltjes tussen.
    Ik ben blij dat je een nieuwe kindje hebt. Dat ze nog heel lang bij jullie mag blijven.

  3. Dag Mich, het is heel lang geleden dat ik hier kwam lezen en dat ik zelf schreef. Ik ben heel blij dat het jullie nu terug goed gaat en het is een heel mooi poesje! Veel geluk ermee. Ik hoop dat ze heel lang gelukkig bij jullie zal zijn en jullie met haar!

  4. Pingback: 1 jaar geleden | Mich & co.

Geef een reactie op eggie Reactie annuleren